Op weg naar Moab.

Na weer heerlijk geslapen te hebben en Ann nog even wat quality-time met haar massagezetel, konden we weer aanschuiven voor een lekker ontbijt. Deze keer waren er meer gasten en deelden we een tafel met een moeder en dochter uit Salt Lake City. Dit levert altijd gezellige gesprekken op tijdens het ontbijt. Met spijt in ons hart moesten we daarna al vertrekken uit "onze schoolhouse". Dit was echt een toppertje!

Afgelopen nacht had het flink geregend, dus onze dirtroads konden we alvast schrappen. Nu bleek ook nog eens dat we in de staart van een tropische storm zaten, wat maakte dat er "flash flood alert" was. Om die reden waren er heel wat trails gesloten, ook diegene die wij gepland hadden :-(

We zijn dan maar als plan B nog een lekkere pie gaan eten in Gifford House, als afscheid van Capitol Reef. Dit park heeft ons ontzettend aangesproken en we vragen ons af hoe het eigenlijk komt dat dit nog een vrij onbekend National park is.

We besloten dus om verder richting Moab te rijden en onderweg te stoppen in Goblin Valley State Park. We zagen de lucht achter ons volledig zwart worden boven Capitol Reef, dus we hadden een wijze beslissing genomen om al te vertrekken.

Onderweg was het weer genieten van de eindeloze uitzichten...

Aangekomen in Goblin State Park, bleek dit een geweldig park te zijn! Op slag voelde Ann zich 20 jaar jonger en kon zich al geweldige chiro-activiteiten inbeelden rond, op en aan de Goblins. Op de vraag of ze waarschijnlijk liever wilde klimmen dan foto's te maken, kwam dan ook een volmondig ja :-) Sommige dingen veranderen dus eigenlijk nooit...

Terwijl we aan de rand van het park onze pick-nick zaten te eten was er eerst een groep "girls camp" en als die vertrokken kwam de volgende groep "boys camp" (chiro-activiteiten dus ;-) )

Vooraleer het spelen begon, moesten er natuurlijk afspraken gemaakt worden op z'n Amerikaans. Rule number 1 : Don't be stupid! :-)  Dat was dus duidelijk...

Nog even verder gereden naar Little wild horse canyon, maar de donkere wolken begonnen ons in te halen en bij de ingang stond duidelijk "extreme flash flood danger!" We hebben dan hier ook maar ons verstand gebruikt en rechtsomkeer gemaakt. Iets later begonnen dan ook de eerste druppels te vallen.

Aangekomen in Moab wist Ann de auto redelijk vlot te parkeren (gelukkig hebben we parkassistence)

Nadat we ingecheckt waren, hebben we ons even opgefrist en zijn dan een wandeling gaan maken over Main Street. Op het einde begon de wind weer heel erg aan te wakkeren en tegen de tijd dat we ergens binnen zaten om te eten, barstte er een wolkbreuk los. Dat beloofde voor morgen...